گرشاسب خزائنی ، دانشجوی دوره دکتری دانشکده مهندسی عمران، یازدهم اردیبهشت ماه سال 91، از رساله خود با عنوان « ارائه مدلی کمی برای تخصیص بهینه ریسک­های پروژه ­های ساخت» دفاع خواهد نمود.

چکیده این رساله که راهنمایی آن را دکتر مصطفی خانزادی بر عهده دارند به شرح زیر می­باشد:

تخصیص ریسک­­گامی از فرآیند تخصیص ریسک است که در آن مسولیت عوامل پروژه برای مدیریت ریسک­ها تعیین می­گردد. تخصیص ریسک در یک قرارداد مبنای تقسیم سود و زیان عوامل بوده و می­تواند به میزان زیادی هزینه و زمان پروژه را متاثر نماید؛ لذا انتخاب یک الگوی بهینه تخصیص ریسک، یک تصمیم استراتژیک­ برای کافرما می­باشد. هدف این تحقیق، ارائه یک مدل کمی برای انتخاب تخصیص بهینه ریسک­های پروژه است که بتواند انتظارات کارفرمایان در فرآیند تخصیص ریسک را پوشش داده و قابلیت پیاده­سازی در پروژه­های چندعاملی و پیچیده امروزی را داشته باشد. مدل ارائه شده ضمن پوشش پویایی موجود در ریسک­ها و عوامل پروژه، یک ابزار تصمیم­گیری کارآمد برای تخصیص ریسک­ها با توجه به انتظارات کارفرما و محدودیت­هایی که در فرآیند تخصیص ریسک با آن مواجه است (مانند محدودیت ظرفیت مالی عوامل) فراهم می­آورد. برای این منظور یک مدل تلفیقی چند هدفه ارائه شده است که در رویکردی موازی و بر اساس ارزیابی توان و تمایل عوامل پروژه، مناسبترین عامل را برای مدیریت هر ریسک را انتخاب می­نماید. مدل پیشنهادی با استفاده از منطق فازی و مدل تصمیم گیری چندمعیاره AHP ، خطاهای ناشی از قضاوت­های انسانی که جز جدا نشدنی از فرآیند تخصیص ریسک­ها است را کاهش داده و تصمیم گیرنده را به یک الگوی قطعی هدایت نماید. یک الگوریتم بهینه سازی چند هدفه جامعه مورچگان توسعه یافته است که با زمان و کیفیت قابل قبول، قابلیت بهینه­سازی تخصیص حجم بالایی از ریسک­ها و بین چندین عامل را دارا است. نتیجه استفاده از مدل پیشنهادی، شناسایی الگوی تخصیص بهینه ریسک ها به نحوی است که بالاترین سطح اعتماد از دستیابی به اهداف پروژه را با کمترین هزینه و پایین­ترین سطح ریسک­ها امکان پذیر می­نماید. لذا پیاده سازی این مدل می­تواند الگویی متعادل برای تخصیص ریسک­ها ارائه دهد که منافع تمامی طرف­های قرارداد در آن لحاظ شده باشد. با کمک این مدل، تصمیم گیرنده می­تواند پیامدهای انتخاب خود را بر هر یک از اهداف مورد انتظارش اندازه­گیری کرده و با تحلیل حساسیت تصمیمات کارفرمایی، فرآیند عقد قرارداد را در زمان و هزینه منطقی هدایت نماید. در نهایت، قابلیت و صحت این مدل با پیاده­سازی در یک پروژه موردی و مقایسه با مطالعات پیشین نمایش داده شده است.