تجربه مديريت طرح در كشور

براي بسياري از سازمان هاي  كارفرمايي تجهيز يك دفتر فني قوي با تخصص هاي مختلف پرهزينه و گاه ناممكن است، لذا وظيفه مديريت پروژه ها را در قالب خدمات مديريت طرح به يك شركت تخصصي برون سپاري مي كنند. شركت مديريت طرح (عامل چهارم) وظيفه انتخاب عوامل اصلي پروژه، كنترل تكميل شرح خدمات طبق زمابندي، كنترل كيفيت پروژه، كنترل تغييرات قراردادي و تحويل خدمات را به نمايندگي از كارفرما را برعهده دارد. و در شكل ايده آل آن، حتي مسوليت مالي پروژه را مي تواند به مديريت طرح واگذار شود.

عليرغم تمام منافع مديريت طرح، ولي استفاده از اين سيستم تحويل Delivery System سابقه چندان موفقي در كشور ندارد. و اين شكايت از سوي كارفرمايان تكرار مي شود كه بكارگيري مديريت طرح روند پروژه ها را طولاني تر و تضادهاي بين عوامل پروژه را تشديد مي نمايد. چرايي اين موضوع را شايد بايد در طراحي اسناد مديريت طرح در نظام فني و اجرايي كشور يافت. جايي كه ساختار مديريت طرح را به شكل يكي از  خدمات مشاوران طراحي و تدوين كرده است: براي تعيين صلاحيت مديريت، رتبه يك مشاور ذكر شده است، نحوه محاسبه و پرداخت حق الزحمه ارتباطي با مسئوليت مديريت پروژه ندارد و شرح خدمات كلي و مبهم تدوين شده است.  در عمل، تجربه قراردادهاي مديريت طرح در كشور منجر به اضافه شدن يك مشاور جديد به پروژه (با شرح خدمات مشاور مادر) و مختص به كنترل مضاعف طراحي گرديده و خود تبديل به يك تضاد جديد مشاور-مشاور براي كارفرما شده است