کمبود منابع دولتی و نیاز شدید به تاسیسات زیر بنایی توسعه، دولتها را نیازمند جذب بخش خصوصی در پروژه های زیربنایی کشورها کرده است. BOT را می توان یک روش مطمئن جذب سرمایه خصوصی دانست که کنترل استراتژیک دولت را بر تاسیسات حفظ خواهد شد. این روش در کشورهای در حال توسعه اهمیت و کارایی بیشتری دارد. ایجاد ساختاری برای شناسائی و تحلیل ریسکهای پروژه، اساس هر پروژه BOT است. فقط در صورت شناسایی ریسکها، تخصیص مناسب و ایجاد آمادگی های لازم برای مدیریت آنها است که می توان به موفقیت پروژه امیدوار بود. شناسایی ریسکهای هر مرحله لازمه کسب آمادگی برای کنترل و مدیریت صحیح ریسکها و نیز تخصیص و تعیین مسئولیت هر یک از عوامل پروژه در موافقتنامه طرح می باشد. در این مقاله با بهره گیری از تجربیات بدست آمده از پروژه های انجام شده در جهان و مطالعات انجام گرفته در این زمینه، ریسکهای BOT شناسایی و ساختار خاصی برای طبقه بندی آنها پیشنهاد شده است.